پویش کمکی ازم بر میاد؟

می‌خواستم امروز یک پست ادبی برایتان منتشر کنم که دیدم دکتر صفایی‌نژاد مرا به یک پویش وبلاگی دعوت کرده؛ پویش کمکی از ما بر میاد؟ که بیاییم و به بیان، پیشنهاداتی بدهیم برای رفع مشکلاتش. حالا آمده‌ام بنویسم و اما به نظرم هرچه بگوییم تکرار است؛ هرچه بگوییم بیان چیزهایی است که مثل روز روشن است! 

برای ایجاد منابع مالی، تبلیغات راه خوبی است، پیداکردن یک حامی مالی و حتی تغییر قیمت ابزارها و امکانات! من مطمئنم خود بیان هم این‌ها را می‌داند. پس چه بهتر که عملی‌شان کند و به این رکود و خستگی پایان دهد. حال ما مثل حال خانواده‌ای شده که خانه‌شان را گرد و خاک گرفته، اما هیچ‌کس حاضر نیست از جایش بلند شود و این غبار را بتکاند؛ نه والدین، نه فرزندان! هرکس به خودش مشغول است و گرفتار گرفتاری‌هایش. اصلا ما دیگر شبیه خانواده نیستیم؛ چون حتی وقتی شیر آب خانه خراب می‌شود، هیچ پدری نیست که  به حرفمان گوش بدهد و آچارفرانسه به دست بیاید و تعمیرش کند. 

بیان عزیز، ما اینجا را دوست داریم، نمی‌خواهیم پر بکشیم و پرستو شویم. لطفا قدمی بردار برای بچه‌های خانه‌ات...